آخرین ترانه ی باران

هیچ کس تردامن نیست ـ دیگران می پوشند ومابرآفتاب نهاده ایم ـ شمس تبریزی

آخرین ترانه ی باران

هیچ کس تردامن نیست ـ دیگران می پوشند ومابرآفتاب نهاده ایم ـ شمس تبریزی

کودکان کارشرم یک جامعه نابرابر وبیمار...... سهیک

 

 

کودکان کار _ شرم یک جامعه سرشاراز تبعیض وبیمار......... سهیک

نگاه کردن به کودکان  کار همیشه برایم درآور بوده است و هیچ منظره ای تاسف بارترازدیدن این  کودکان برایم  دشوار نیست.

هزاران کودک بین شش تا چهارده ساله هررزدرخبابان ها ازبام تاشام پرسه می زنند  وبا فروش آدامس وشکلات وفال وگل  بارقسمتی از هزینه زندگی خانواده هایشان رابه دوش بکشند.

این کودکان معمولا از خانواده های پرجمعیت و خانوارهایی که پدروگاهی هم مادر معتاد دارند می آیند_  وجود چنین کودکان  پاک وظریفی که جایشان درمدرسه وفراگیری دانش وسواد است درکوچه ها وخیابانها نشان از یک جامعه فقیر وشدیده آلوده به تبعیض ونابرابری می نماید.

جامعه کنونی ایران یک جامعه بشدت طبقاتی است وگروه اندکی درسایه رانت خواری ودلالی وقاچاق ودیگرکارهای مضروخلاف به چنان سود های کلانی رسیده اند که غیرقابل توصیف هستند

یادم می اید دردوره پهلوی تعداد بسیاراندکی نمایشگاه ماشین های وارداتی درتهران بود و خریدارهای این ماشین های گران قیمت نیر افراد همان خانواده هزارفامیل بودند ولی اکنون درتهران شاید صدها نمایشگاه اتومبیل های خارجی وجود داشته باشد _ اتومبیل هایی که قیمت های آنها ازسی ملیون تا سیصدملیون است!

براستی چه کس ویا کسانی قادرند به تهیه این اتومبیل ها هستند؟ آیا رابطه ای بین کودکان محنت زده کار با این قشرتازه بدوران رسیده وجود دارد؟

جامعه ایران ازنظراقتصادی  بنظرمن یک جامعه بی شکل وتعریف است _ ظاهرا گرچه جامعه ای بورژوازی ونیمه سرمایه داری بنظر می رسد ولی نظم جوامع سرمایه داری برآن حاکم نیست _ چراکه دریک جامعه منظم سرمایه داری _ این قشرمالیات فروشی منظم وحساب شده به دولت پرداخت می نمایند _ ولی درجامعه ایران چنین نیست وسرمایه داران یا بعلت وجود فساراداری با پرداخت رشوه اززیربار تعهد مالیاتی فرار می کنند ویا اینکه دستشان به گوشه ای از قدرت وصل است وتمامی  چرخش های مالی شان مخفی وبه دورازنظارت می باشد.

بهرروی کودکان کار تاسف بارترین نمودار یک جامعه بیمارهستند ووجودشان درکوچه ها وخیابان ها بایستی موجب شرم صاحبان زروزوروقدرت باشد..

بالانشینان _ کمی درجامعه بگونه ای پنهان سری بزنید واین کودکان مورد بهره کشی قرارگرفته وبی امید وآینده رااز نزدیک ببینید_ اینها فرزندان یک کشور ثروتمند هستند_ کشوری که افرادش باتوجه به مساحت ومنابع طبیعی وشرایط کم نظیر آب و هوایی باید مردمش دررفاهی کامل برند.

برخی از این کودکان حتی از خانواده های کاملا سالم می آیند _ خانواده هایی که به دلیل زیادی جمعیت وکمبود درآمد قادر به تامین هزینه های تحصیلی فرزندان خود نیستند وبهمین دلیل برای درامان ماندن از گرسنگی آنها را به خیابانها روانه می سازند.

حل مشکل کودکان کاردرایران همانند دیگرچالش ها بایستی به روش های علمی وزیربنایی حل گردند _ وباپرداخت صدقه ونذرونیاز و کارهای خیرانه ونیکوکارانه حل نمی شوند..

کودکان کار ازجمله قربانیان یک جامعه بیمار وتبعیض  آلود و وبیگانه با عدالت اجتماعی هستند

کودکان کار رادریابید......... سهیک 2009/5/12

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد