قصه های تو ومن ............ به یادمادرم که ازاو دوست داشتن را آموختم
قصه باران است
توبمن باریدی
من چنان سیزشدم
وچنان شوریدم
که فرورفت غروب دلگیردردل وباور من
غصه های دیرین
یاد روزان فراق
بچگی های تب آلود و سراسر ماتم
گریه های آرام
خنده های پنهان
جملگی آب شدند
مادرم .... واژه دلچسب و بزرگ
رفتی ورفت نشاط
خنده و دلبستن
همه از خاطرمن
بی تو من خشک شدم
بی صدا باریدم
بی تو من آب شدم
شمع خردی درباد
....به یاد مادرم وهمه لحظه هایی که نگرانم بود
واکنون نیست _ ونگرانی برای من واژه ایست فراموش شده
سهیک زمستان 2011
سلام خدمت دوست و عزیزم سهیک امیدوارم منو یادت بشه رضا هستم
با ارزوی سلامتی قرار بود بریم بندر عباس :D
مادر,لطافت باران, زیبایی رنگین کمان , مهربانی آفتاب ...
به راستی که برای توصیف مادر هزاران کلمه نیز کم باشد.
سلام سهیک عزیز و مهربان
خوب هستید؟
منو به یاد دارید ناناز دوست قدیمی وبلاگم به این آدرسی که گذاشتم انتقال یافته خوشحال میشم قدم رنجه بفرمائید
درود بر شما و ترانه ها ی باران
موفق و پایدار باشید.