وقتی عشق داری
چنان است که همه چیز داری
شور......شوق........لبخند..........آرزوهای دسترس...............امید
توسرشاری از نور.............انرژی...........توان
وقتی خالی از عشقی............
توهیچ نداری......
فقط...سرشاری از......حرص............طمع................کینه..............دشمنی..........جهل...................خرافه...........
آز...............انتقام....................خشونت..................دروغ..................بی وفائی....................حقارت وپستی........
خیلی شعر قشنگی بود بازم بنویس
شاید پاییز برای عده ای محدود رخوت و دلمردگی و کسالت بار باشه اما برای آحاد نشان از برانگیزی حس و شعر و شادی و شعف است همانطور که شاعران بیشتر از هر فصلی پاییز را سروده اند فکر کنم اولین و آخرین ترانه باران را هم در پاییز سروده اند و کلا چیزی که مرا به سوی این وبلاگ کشاند کلمه باران بود که در ارتباط مستقیم با فصل پاییز است ولی ظاهرا حس شما چیز دیگری است و برای ما هم محترم و عزیز است .
سلام میخواستم بگم که من تو رو میلینکم تو هم اگه دوست داشتی میتونی لینک منو بزاری تو وبلاگت بابای
عشق یه ثروته...وقتی داریش نمی فهمی که چقدر ثروتمندی...اما وقتی از دست رفت تازه می فهمی چقدر فقیر شدی!!!